Γεωργιλάς, Εμμανουήλ

(15oς αι.). Στιχουργός από τη Ρόδο, γνωστός και με το παρωνύμιο Λιμενίτης. Το επώνυμο Γ. είναι γνωστό και από την Κρήτη, με την οποία η Ρόδος είχε τότε συχνή επικοινωνία. Το παρωνύμιό του έχει άμεση σχέση με τη συνοικία Λιμένι της Ρόδου, απ’ όπου καταγόταν η οικογένεια του στιχουργού. Το 1498, ο Γ. έχασε τη σύζυγό του, τα παιδιά του και τρεις αδελφές από επιδημία πανούκλας. Μόνο η μητέρα του επέζησε και ο γιος του. Από την επιδημία αυτή εμπνεύστηκε το ποίημά του Θανατικόν της Ρόδου, που αποτελείται από 644 πολιτικούς ομοιοκατάληκτους στίχους. Από όλο το κείμενο διαφαίνεται η συμπάθειά του προς τους καθολικούς και γενικότερα στους Φράγκους. Την επιδημία εξάλλου αποδίδει στη θεία τιμωρία. Ποίημά του είναι και η Ιστορική εξήγησις περί Βελισαρίου, έπος με 840 ανομοιοκατάληκτους στίχους, που βασίζεται σε παλαιότερο βυζαντινό. Το στιχούργημα αυτό έχει μόνο γλωσσική σημασία. Τέλος, στον Γ. αποδίδεται και η Άλωσις της Κωνσταντινουπόλεως, που αποτελείται από 1.045 ανομοιοκατάληκτους και ομοιοκατάληκτους στίχους. Η πατρότητα ωστόσο του στιχουργήματος αυτού αμφισβητείται.